women-eye„Nie możemy się zastanawiać, czy kobieta jest lepsza lub gorsza od mężczyzny bardziej, niż możemy zastanawiać się czy woda jest lepsza lub gorsza od ognia. Bez żadnego wątpienia kobieta, która jest kobietą kompletną, jest lepsza od mężczyzny, który jest mężczyzną niekompletnym, zupełnie tak samo jak rolnik, który jest wierny swojej ziemi i wykonuje swój obowiązek perfekcyjnie, lepszy jest od króla, który nie umie wykonać swojego zadania” (Julius Evola)

W Serbii nadeszły takie czasy, że każdy musi być wojownikiem. Dzisiaj ciemiężcy, pasożyty i oszuści nie prowadzą walki o proste życie czy podstawowe życiowe potrzeby. Dlatego też każdy człowiek, który prowadzi walkę, musi zwyciężać, jeśli tylko walczy o dobro. Znaczna część Serbów wciąż stoi po stronie prawdziwych wartości życiowych, ale w codziennym życiu nie stosuje się do nich konsekwentnie. Niemal każdy powie, że walczy za to, co właściwe, ale ta walka pozostaje bez rezultatów gdyż nie jest prowadzona w prawidłowy sposób. Jest to nawet zrozumiałe jeśli weźmiemy pod uwagę masowe pranie mózgów, będące cechą dzisiejszego nienaturalnego ducha czasów.

A w czasach wielkich problemów, walczyć musi również kobieta.

Niewielu ludzi rozpoznaje dziś prawdę, a jeszcze mniej jest tych, którzy są gotowi za prawdę walczyć. Dlatego też sposobów walki za prawe wartości nie można dłużej dzielić wedle płci. Naprawdę niewielu ludzi rozumuje prawidłowo, mało rozumie istotę nieszczęścia swojego narodu i czas pokaże, czy ten odsetek urośnie czy zmaleje i czy jako naród przetrwamy bądź znikniemy, gdyż naród nasz jest na granicy wymarcia.

Pozycja kobiety w naszej walce to bardzo delikatna kwestia. Wielu sprzeciwi się poruszaniu tego tematu. Niektórzy stwierdzą, że kwestia jest źle zarysowana i przejawia się w niej feminizm. A ponieważ są tacy, dla których „zahukane” i „nieuświadomione” są te kobiety, które homoseksualizm i feminizm uważają za negatywne zjawiska, to są też tacy, którzy uważają, że kobieta nie musi być narodowo aktywna, nie musi interesować się kwestiami społecznymi i politycznymi, bo miejsce każdej kobiety jest „w kuchni, z dziećmi”. Ze względu, iż i jedni i drudzy na swój sposób pałają niechęcią do żeńskiego patriotycznego aktywizmu, poniżej skrótowo zarysujemy, czym faktycznie się on charakteryzuje, z punktu widzenia chrześcijańskiego narodowego socjalizmu, który wyznaje Srbska Akcija.

Wśród Serbów funkcjonuje dzisiaj błędne przekonanie, że każdy sposób zajmowania się polityką w ten czy inny sposób oznacza frakcyjniactwo i partyjniactwo, a za tym, że frakcje i partie polityczne są jedynymi możliwymi czynnikami walki politycznej w społeczeństwie. „Frakcja” i „partia”, jednakże, to wyrażenia, które asocjują się z dzieleniem, rozczłonkowaniem i ciągłym antagonizmem na łonie danego społeczeństwa, co jest jedną z fundamentalnych cech systemu partyjnego i liberalnej demokracji. Wbrew temu liberalno-demokratycznemu, nasze organiczne pojmowanie społeczeństwa kieruje nas nie ku pluralizmowi interesów lecz ku zbiorowości i walce politycznej, która nie jest starciem zwaśnionych części narodu, a naturalnym dążeniem jednej narodowej duszy ku przetrwaniu i postępowi.

Dlatego właśnie nasz chrześcijański narodowy socjalizm nie jest jedną z „orientacji politycznych”, a autentycznym wyrazem świętosawskiej przysięgi we współczesnych ramach politycznych. Lub innymi słowy, jest świętosawskim spojrzeniem na współczesne życie i świat w najszerszym sensie. Stąd na przykład, serbski narodowy socjalista ma bardzo oczywiste zdanie o tym, czy należy ubierać się w odzież z motywem amerykańskiej flagi i jeść popłuczyny w restauracjach McDonald’s, czy też ubierać się w odzież z podobiznami serbskich bohaterów i zdrowo się odżywiać. Narodowy socjalizm to dążenie ku prawdziwemu postępowi; ku postępowi, który jest pomnażaniem zalet i rozwijaniem talentów otrzymanych od Boga. To dążenie do intelektualnego i cielesnego, duchowego i kulturowego, ekonomicznego i politycznego postępu. To dążenie do rozwoju każdej jednostki, która przyczynia się do postępu całego narodu. Chrześcijański narodowy socjalizm jest też jednocześnie pewną tamą dla wszystkich obcych, antynarodowych duchowych i ideologicznych wpływów, takich jak feminizm.

Feminizm nie tylko odrzuca, ale stara się zniszczyć źródłowe przeznaczenie kobiety do bycia małżonką i matką. Ruch feministyczny powstaje przeciwko każdej kobiecie, która swobodne wybiera piękno wspólnoty i rodziny, wyrzekając się swojego egoizmu i chęci władzy. W feministycznych kręgach tradycyjna rola kobiety jest wyśmiewana i określana wsteczną i służalczą. Stąd logicznym jest i niezbędnym, aby kobieta będąca wierną swojemu naturalnemu przeznaczeniu brała udział w obronie tradycyjnych wartości, na których opiera się nasza chrześcijańska cywilizacja. Serbska kobieta, która walczy za swoich najbliższych i swój naród, walczy za prawo i obowiązek mężczyzny by ten był głową rodziny i przewodził narodowi i to nie dlatego, że jako kobieta czuje się gorsza, lecz dlatego, że wie, iż tę właśnie rolę Bóg powerzył mężczyźnie, obdarowując go zaletami fizycznymi i mentalnymi. Prawa serbska kobieta jako prawosławna chrześcijanka pozostaje w zgodzie z nauką Ewangelii, iż mężczyzna przewodzi kobiecie tak, jak Chrystus przewodzi Kościołowi.

W każdej chrześcijańskiej wspólnocie, takiej jakimi są małżeństwo i rodzina, nie ma ani męskiego kompleksu wyższości ani żeńskiego kompleksu niższości, nie ma egozizmu ani zniewolenia, gdyż wszystko opiera się na miłości, wzajemnym zrozumieniu i wzajemnym uzupełnianiu się mężczyzny i kobiety. Ruch feministyczny usiłuje kobietę w tradycyjnej roli małżonki i matki przedstawić jako pasywną, zniewoloną i pozbawioną praw. Prawda jest taka, jednakowoż, że pozycja kobiety jako matki w rodzinie, jako wychowawczyni dzieci, jako pani domu i pomocnicy mężczyzny, to najsilniejsza pozycja. Ponieważ kobieta jest wychowawczynią dzieci, jej wpływ na życie społeczne nie jest ograniczony. I chociaż jej najważniejsza rola jest wewnątrz rodziny, swój intelekt i wykształcenie kobieta może wykorzystać również angażując się społecznie i politycznie, oczywiście jeśli wymaga tego sytuacja na łonie społeczeństwa, kiedy zagrożona jest rodzina i wartości, na których spoczywa ona jako podstawowa komórka narodu.

Chrześcijanka, która jest małżonką, matką i gospodynią, jest niezastąpiona na froncie walki za przetrwanie i postęp narodu. Wychowanie dzieci stanowi zaś bardzo istotny aspekt tej walki. Kobieta, która swoje dzieci wychowuje w duchu chrześcijańskiego narodowego socjalizmu, swoich synów kreuje na przyszłych gospodarzy i wojowników, a swoje córki na wartościowe małżonki i troskliwe matki, które również będa potrafiły w prawy sposób wychować swoje dzieci. Mimo, że w wychowaniu biorą również udział ojcowie, na roli matki ciąży większa odpowiedzialność.

W dzisiejszych czasach powszechnego bezbożnictwa, niewiary i bezwstydu, dziewczęta w całej zniewolonej Europie zostają nacjonalistycznymi aktywistkami i jako takie, mogą być przykładem dla licznych męskich rówieśników, którym brakuje prawdziwego męstwa, moralnej stanowczości i samozaparcia. Z czystego idealizmu i szczerej troski o przyszłe pokolenia przyłączają się one do patriotycznych ruchów i mają istotny wkład w ich walkę. Wbrew ciągłym represjom ze strony Systemu, wiele z nich pozostaje nieustraszonym wsparciem dla współtowarzyszy. Rozwijając w ten sposób swoje zalety, przeobrażają się one w kobiety, na których opiera się przyszłość europejskich narodów chrześcijańskich.

Żeńskie aktywistki Serbskiej Akcji

źródło: srb-akcija.org

tłum. SC