Zmniejszona aktywność fizyczna głównym czynnikiem zanikania kości

Jest oczywistością dla niemalże każdego człowieka, że aktywność fizyczna ma znaczący wpływ na zdrowie i rozwój fizyczny. Jednak nie wszyscy zdajemy sobie sprawę z jego rzeczywistego znaczenia. Wyniki badań naukowców mogą nam nieco przybliżyć tą sprawę.

Dwie grupy badaczy z USA, Wielkiej Brytanii, Niemiec i Południowej Afryki postanowiły dowiedzieć się dlaczego szkielet dzisiejszego człowieka jest znacznie słabiej zbudowany od szkieletów małp naczelnych i wymarłych hominidów. Wyniki ich badań zostały opublikowane w prestiżowym tygodniku „PNAS” (Proceedings of the National Academy of Sciences). Wynika z nich, że kościec dzisiejszego człowieka jest znacznie słabszy nie tylko od małp, ale również od ludzi toczących zbierako-łowiecki typ życia.

Naukowcy przyjrzeli się zawartości istoty gąbczastej w kościach ludzi i ich krewniaków. Dzisiejszy człowiek posiada znacznie mniej istoty gąbczastej w kościach niż inne hominidy, przez co jego kości są lżejsze, znacznie bardziej łamliwe i podatniejsze na osteoporozę. Utrata istoty gąbczastej nie daje żadnych pozytywów, dlatego też naukowcy postanowili dociec dlaczego człowiek utracił jej część w toku ewolucji.

Pierwszy zespół naukowców dokonał porównania nasad kości długich u współcześnie żyjących szympansów i ludzi, wymarłych australopiteków, hominidów Paranthropus robustus, neandertalczyków oraz wczesnych ludzi, którzy zmarli tysiące lat temu. Okazało się, że wszystkie wymienione gatunki miały gęstszą istotę gąbczastą od człowieka współczesnego, pierwotne homo sapiens twardością kośćca niewiele ustępowały innym naczelnym, tylko człowiek dzisiejszy ma znacznie słabsze kości. Co za tym idzie, nie jest to cecha ewolucyjna, gdyż powstała już po pełnym ukształtowaniu się naszego gatunku.

Druga grupa naukowców przebadała gęstość istoty gąbczastej w stawach biodrowych 229 małp różnych gatunków oraz w 59 szkieletach dawnych łowców-zbieraczy i rolników żyjących odpowiednio 7 i 6 tysięcy lat temu na terenach dzisiejszego stanu Illinois w Stanach Zjednoczonych. Okazało się, że wytrzymałość stawów biodrowych małp i ludzi prowadzących zbieracko-łowiecki tryb życia była niemalże tak samo mocna, natomiast stawy rolników posiadały już znacznie mniej istoty gąbczastej. Różnica czasowa pomiędzy obydwoma społecznościami wynosiła 1000 lat i szkielety rolników były już o około 20% lżejsze.

Badacze uznali więc, że za obecny stan naszych kości odpowiada mniejsza aktywność fizyczna. Zbieracko-łowiecki tryb życia jest znacznie bardziej wymagający fizycznie niż rolnictwo. Naukowcy w opublikowanych artykułach dali kolejny dowód na niezwykłe znaczenie aktywności fizycznej dla zdrowia człowieka, zwłaszcza w młodym wieku. Według badaczy dzisiejszy człowiek, który wykazałby się dostateczną aktywnością fizyczną w młodym wieku, ma szansę na uzyskanie twardości kośćca porównywalnej z prehistorycznymi łowcami lub dzisiejszymi orangutanami. Jednak będzie to bardzo trudne ze względu na dominujący dzisiaj siedzący tryb życia.

na podstawie: archeowiesci.pl