Wczoraj, 17 kwietnia, minęły 3 lata od zamordowania przez lewackich nożowników Maksima Czajki – aktywisty z Odessy. W chwili śmierci młody patriota miał 21 lat. Jak co roku akcje upamiętniające Maksima odbyły się w licznych miastach Ukrainy i miały różnorodną postać – od tradycyjnych spontanicznych marszów, po nietypowe posadzenie „drzewa pamięci”.
W Czernigowie lokalni aktywiści Autonomicznego Oporu wraz z kibicami piłkarskimi zebrali się pod stadionem im. Gagarina, skąd wyruszył marsz pamięci Maksima. Jego metą był zaś czernigowski pomnik „Wojownikom za wolność Ukrainy”. Podobny marsz odbył się w Sumach, gdzie uczestnicy spontanicznej i niezarejestrowanej manifestacji zorganizowanej również przez komórkę lokalnego Autonomicznego Oporu przemaszerowali przez miasto z banerem upamiętniającym Czajkę, po czym zawiesili go w widocznym miejscu na jednym z wiaduktów.
Z kolei w Kijowie i Nowowołyńsku lokalni autonomiczni nacjonaliści przeprowadzili mini-akcje street-artowe w postaci szablonowania i wywieszania transparentów. Na najciekawszy pomysł na upamiętnienie towarzysza wpadli jednak nacjonaliści z Winnicy, którzy w jednym z parków posadzili dla Czajki „drzewko pamięci”.
Maksim Czajka urodził się i mieszkał w Odessie, gdzie studiował dziennikarstwo na lokalnej uczelni, a także uczęszczał do szkoły wojskowej. Był członkiem patriotycznej organizacji SiCz (СіЧ, Слава і честь – czyli Sława i Honor). Feralnego 17 kwietnia 2009 roku w starciu młodych aktywistów SiCz’y z miejscową antifą Maksim otrzymał dwie ciężkie rany nożem i zmarł w wyniku krwotoku kilka godzin później w szpitalu. Lewaccy nożownicy, z których jednemu postawiono zarzut zabójstwa, tłumaczyli się, jakoby działali w samoobronie. Po śmierci syna, ojciec Czajki zaapelował do jego współtowarzyszy o porzucenie zemsty. Śmierć Maksima odbiła się szerokim echem w całej Ukrainie – prezydent Juszczenko zaapelował wówczas do służb państwowych o dokładniejsze przyjrzenie się związkom działalności antify z zagranicznymi, antyukraińskimi organizacjami.
Posłuchaj: Fies – В память Максима Чайки (Pamięci Maksima Czajki):