Szwecja: Nacjonalistyczny 1 maja

„-Dziś zaznaczamy tu wyłonienie się nowego, szwedzkiego ruchu robotniczego. Nie sądźmy, że ci, którzy również protestują dzisiejszego dnia będą starali się poprawić waszą sytuację na rynku pracy. Tu jesteśmy my, ci, którzy doświadczają dyskryminacji w zatrudnieniu, ci, którzy zmuszeni są do pracy za najniższe wynagrodzenie, ci, którzy nie doświadczają braku pracy. Stajemy tu dziś! Nie interesuje nas przeciwko czemu protestują dzieci wyższej klasy! My potrzebujemy pracy i domagamy się aby to Szwedzi w pierwszej kolejności mieli do niej dostęp we własnym kraju!” – mówił podczas 1-majowej demonstracji w Vasteras Patrik Forsén, rzecznik Nordyckiej Młodzieży (Nordisk Ungdom).

Demonstracja poprzedzona była kampanią prowadzoną przez aktywistów Nordisk Ungdom, mającą zwrócić uwagę na wysoką stopę bezrobocia wśród szwedzkiej młodzieży. W Sztokholmie działacze NU powiesili w całym mieście kukły mające symbolizować rosnącą liczbę samobójstw i chorób depresyjnych wśród młodzieży, którą łączą z sięgającym 25 procent bezrobociem wśród młodych Szwedów. W Goeteborgu aktywiści usiłowali blokować tamtejszy urząd pracy, który, podobnie jak wiele innych ogromną część środków przeznacza na zasiłki dla nowo przybyłych imigrantów. Blokada miała być protestem przeciwko etnicznej dyskryminacji Szwedów w zatrudnieniu.

1-majowa manifestacja NU w Vasteras trwała blisko dwie godziny, przemawiało dwóch przedstawicieli organizacji. W przemowach padły zarzuty pod adresem lewicy, która zdaje się nie przejmować losem szwedzkich pracowników stawiając np. na walkę o prawa mniejszości seksualnych czy imigrantów. Oświadczono, że uczestnicy są świadkami budowy nowego ruchu nacjonalistycznego, takiego, który staje w obronie interesów pracowników, Szwedów i Szwecji.

„-Od walki w miejscu pracy do walki o nasz kraj, tak będzie wyglądać ta bitwa. My, stracone pokolenie domagamy się i odbierzemy to co słusznie należy do nas. Nie zastraszą nas kapitaliści i ich oddziały szturmowe.” – mówił Patrik Forsén.

1 maja w Szwecji był jednym z obchodów pracowniczego święta jakie organizowali nacjonaliści w niemal wszystkich krajach Europy. W tym dniu europejscy nacjonaliści wyrażali sprzeciw wobec kapitalizmu, masowej imigracji, wyzysku i antynarodowym rządom europejskich państw.