„Russkoe Soprotivlenie” (2009)

„Русское Сопротивление”, czyli w wolnym tłumaczeniu „Rosyjski opór” to film dokumentalny wyprodukowany przez rosyjskich aktywistów, związanych między innymi z organizacjami Russkij Obraz i Russkij Verdikt oraz stroną whitememory.org. Jak głosiła zapowiedź, to film o „istotnych wydarzeniach we współczesnej Rosji: o walce, ideologii, więzieniu i sile woli”. Materiały dokumentalne zawarte w filmie kreślą alternatywne tło zjawiska zwanego w demoliberalnych mediach „rosyjskim ekstremizmem” – działalności bezpośredniej rosyjskich nacjonalistów, demonizowanej i odcinanej od kontekstu aby przedstawić Rosję jako kraj dzikiego rasizmu, bezprawia, w którym bezbronnych imigrantów czeka pewna śmierć. Film, niezwiązany z ośrodkami poprawnymi politycznie, przedstawia to zagadnienie z innej strony.

Tzw. „ekstremizm” jest tu po prostu przedstawiony jako odpowiedź na samowolę pół-dzikich lub przynajmniej znacznie odmiennych kulturowo imigrantów rzuconych w realia białej europejskiej cywilizacji, nie potrafiących się zachować zgodnie z jej kanonami i masowo łamiących większość jej podstawowych zasad. Kłopoty sprawiane przez azjatyckie ludy w europejskiej części Rosji są w niemal wszystkich filmach dokumentalnych tematem tabu.

Istotna część filmu jest poświęcona rosyjskim „więźniom sumienia”, czyli aktywistom skazanym przy pomocy sławetnego artykułu 282, będącego mniej więcej odpowiednikiem polskich artykułów 256 i 257 kodeksu karnego. Nie inaczej niż w innych krajach, w Rosji artykuł dotyczący „hate crime” pozostawia wymiarowi sprawiedliwości szerokie pole interpretacji.

Można również obejrzeć wcześniej niepublikowane wywiady z aktywistami przebywającymi w więzieniach oraz koloniach karnych, dowiedzieć się o realiach panujących w rosyjskich więzieniach oraz o brutalnych metodach działania rosyjskiej policji i służby więziennej. Poza rozmowami z więźniami i ich bliskimi, zawarto również dużo rozmów z aktywistami rosyjskich organizacji działającymi na wolności, a także z niezależnymi działaczami społecznymi i „prawymi” kibicami.

Film jest swego rodzaju hołdem dla tych aktywistów, którzy zginęli bądź zostali zamordowani. Są w nim między innymi unikalne fragmenty nakręcone za życia Maksima Bazyleva (zamordowanego przez władze w niewyjaśnionych okolicznościach) oraz petersburskiego sXe Dmitrija Borovikova, zamordowanego strzałem w tył głowy przez policję. Lista „rosyjskich partyzantów” obejmuje kilkadziesiąt nazwisk, a pełna jej wersja jest na stronie whitememory.org.

W filmie wykorzystano muzykę grup Kolovrat, Downfall, Von Tronstahl, Temnozor’ Nitberg i innych, (ciekawostka: również rapowy Iezekil’ 25/17). Premiera filmu odbyła się 25 lipca, czyli w dzień solidarności z więźniami sumienia. Dochód ze sprzedaży zostanie przeznaczony na pomoc dla więzionych aktywistów. Premiera została poprzedzona akcjami informacyjnymi, street-artowymi i performance’ami w okolicach więzień.

Film jest dostępny w internecie m.in. pod adresem http://traditio.ru/wiki/Русское_Сопротивление_(фильм)
Kraj: Rosja
Czas trwania: 72 minuty

SC