Indonezja uplasowała się na czwartym miejscu w raporcie poświęconym kondycji gospodarczej państw islamskich. Zamierza ona więc rozwijać dalej tak zwaną „gospodarkę szariatu”, czyli eksport towarów zgodnych z zasadami religii muzułmańskiej. Ma ona stać się alternatywą dla kapitalistycznego systemu ekonomicznego.

„Raport o stanie globalnej gospodarki islamskiej 2020/2021” został przygotowany przez Instytut Halal. Według jego rankingu, Indonezja zajęła czwarte miejsce spośród wszystkich gospodarek państw islamskich. Dodatkowo w innym rankingu Indonezja uplasowała się na drugim miejscu jeśli chodzi o najbardziej rozwiniętą islamską branżę finansową na świecie.

W związku z powyższym w Indonezji pojawiły się pytania, czy tamtejsza „gospodarka szariatu” ma w sobie na tyle energii, aby była w stanie rozwijać się w sposób zrównoważony. Gazeta „The Jakarta Post” opublikowała tekst poświęcony temu problemowi, którego autorem jest analityk jednego z islamskich funduszy emerytalnych, Mohammad Amin.

Według ekonomisty najważniejsze dla gospodarki szariatu w Indonezji są cztery filary. Najważniejszym z nich mają być wartości moralne prawa islamskiego. To właśnie one są źródłem energii dla indonezyjskiego systemu ekonomicznego. Jest on bowiem swoistą alternatywą dla kapitalizmu, który w porównaniu do „gospodarki szariatu” nie jest dostosowany do ludzkiej natury.

Amin uważa, że uniknięcie degradacji wartości gospodarki szariatu jest możliwe tylko wtedy, gdy podejście do ekonomii nie będzie jedynie „techniczne”. Tym samym muzułmańscy uczeni powinni stale badać wartości moralne szariatu, aby następnie przy pomocy prostego przesłania przedstawiać je społeczeństwu. Szariat ma bowiem uczyć ludzi uczciwości, unikać chciwości, oszukańczych transakcji i nadmiernej konsumpcji.

Ekonomista do najważniejszych wartości szariatu zalicza „wizję przynoszącą korzyści innym”. Głównym celem przedsiębiorców działających w gospodarce szariatu powinna być więc „maksymalizacja korzyści”, która przeciwstawiana jest kapitalistycznej „maksymalizacji zysków”.

Innym ważnym filarem indonezyjskiej gospodarki opartej na szariacie powinno być wsparcie państwa. System tamtejszych rządów, oparty na zasadach idei „Pancasila”, dopuszcza więc możliwość przyspieszenia rozwoju systemu ekonomicznego poprzez politykę, budowę infrastruktury czy interwencję budżetową.

Na podstawie: thejakartapost.com.