frenchmurzynsW piątek ONZ potępiła francuskie publikacje medialne, które uznała za rasistowskie i obraźliwe w stosunku do czarnej minister sprawiedliwości Christiane Taubira. Organizacja domaga się od Francji podjęcia zdecydowanych kroków „w walce z rasizmem”. Publikacje potępili politycy z prawej i lewej strony sceny politycznej.  Głos zabrały także organizacje zrzeszające czarnych mieszkańców Francji. Przedstawiły one pięć punktów, opisujących potrzebne, ich zdaniem, działania.

Rada Czarnych Stowarzyszeń mówi rządowi co powinien zrobić aby efektywniej zwalczać postawy, które uznaje ona za rasistowskie. Zarzuca także władzom bierność w zwalczaniu rasizmu. Jak mówią przedstawiciele Rady rząd musi zaakceptowac ich pięciopunktowy plan, który zawiera takie porady:

1. Ustanowienie stanowiska ministra ds. walki z rasizmem. Argumentują to tym, że istnieje minister ds. równego traktowania osób niepełnosprawnych a więc powinien być równiez taki, który zajmuje się tylko i wyłącznie przejawami rasizmu.

2. Monitorowanie policyjnych zatrzymań i kontroli kolorowych, co ma pomóc w walce ze zjawiskiem nazywanym przez nich „rasowym profilowaniem”. Dotyczy to np. kontroli w poszukiwaniu nielegalnych imigrantów.

3. Potrzebne jest także prawo dotyczące indywidualnych pozwów np. firm ze względu na dyskryminacje.

4. Konieczne jest coroczne sprawozdanie na temat różnorodności w miejscach pracy. Pozwoli ono upewnić się, że wystarczająco dużo pracowników zatrudnionych w firmie jest członkami mniejszości etnicznych. Praktyka taka zwana jest „pozytywną dyskryminacją” i stosowana jest przez niektóre kraje (powoli ze stosowania jej wycofują się Stany Zjednoczone, wielokrotnie była krytykowana w Republice Południowej Afryki, gdzie stosowano ją w miejscach pracy i na uczelniach nie dopuszczając do nich białych).

5. Francja potrzebuje muzueum niewolnictwa! Ma one pokazać młodzieży dokąd prowadzi rasizm. Tu przywołane są podobne muzea w USA.

Czarne organizacje domagają się wprowadzenia rozwiązań, które nie sprawdziły się w innych krajach („pozytywna dyskryminacja”), sankcjonowania prawnie liczby czarnych pracowników w firmach i szantażowania przedsiębiorstw „niedostateczną liczbą czarnych” a także wzbudzania w białej francuskiej młodzieży poczucia winy za krzywdy murzynów w erze niewolnictwa.

Na podstawie: The Local