Ponad tysiąc osób wzięło udział w tegorocznej Kolumnie Nacjonalistycznej, która od kilku lat towarzyszy Marszowi Niepodległości w Warszawie, gromadząc tłum...
Read More
„Opór jest naszą powinnością” – apel Serbskiej Akcji w związku z pederastycznym festiwalem
Przedstawiamy apel bratniej organizacji Srbska Akcija (Serbska Akcja), której aktywiści już niedługo znów jak co roku wyjdą na ulice Belgradu aby bronić tradycyjnych serbskich wartości, w które uderzają organizatorzy pederastycznego festiwalu „Prajd 2012” („Duma 2012”), a który odbędzie się w dniach 30.09-07-10.2012 i jest reklamowany między innymi sloganem „Duma. Normalne”. Oddajmy głos tym, którym w przeciwieństwie do pederastów odbiera się prawo do dumy z Serbskości i przedstawia się ich jako nienormalnych: Czym bliżej do końca września, tym częściej (...) Czytaj dalej...
Nacjonalistyczne squaty we Włoszech – historia ruchu CasaPound
Siłę włoskiego ruchu narodowo-rewolucyjnego, oprócz bogatej tradycji faszyzmu z lat dwudziestych i trzydziestych ubiegłego wieku, tworzą obecnie setki różnorodnych inicjatyw społeczno-politycznych i kulturalnych. Bezowocność działalności parlamentarnej oraz klęska strategii terroryzmu sprawiły, że młodzi nacjonaliści zaczęli poszukiwać alternatywnych form aktywności. Najbardziej znaną z nich stało się tworzenie „centrów społecznych” – miejsc wspólnego życia i aktywizmu. Zanim jednak w 2003 doszło do powstania znanego w Polsce już od kilku lat ruchu CasaPound, włoskim nacjonalistom przyszło przebyć wiele trudów i niepowodzeń, często działając (...) Czytaj dalej...
O bezzasadności pomówień „o socjalizm” i czym tak na prawdę jest ruch AN
Odkąd Autonomiczni Nacjonaliści na dobre zadomowili się na polskiej scenie nacjonalistycznej, od czasu do czasu pojawiają się w internecie, na forach, w komentarzach na narodowych i nacjonalistycznych serwisach, zadziwiająco podobne i układające się w spójną całość zarzuty w stronę aktywistów oraz ruchu AN jako całości. Mowa mianowicie o zarzutach o socjalistyczne zapędy ruchu, a także absurdalnym mieszaniu pojęć „socjalny” oraz „socjalistyczny”. Zarzuty te, formułowane przez liberałów i zwolenników korwinizacji polskiego Ruchu Narodowego oraz – szerzej – polskiego nacjonalizmu, do którego (...) Czytaj dalej...
Siła tkwi w jedności
W czasach kiedy kibole są głównym tematem w mediach, a rząd zastanawia się jak uderzyć w kibiców, by społeczeństwo zapomniało o realnych problemach, ruch kibicowski w Polsce dalej funkcjonuje. I nic na razie nie wskazuje, aby w najbliższym okresie miało się to zmienić. Problemy z wnoszeniem opraw, horrendalne kary za pirotechnikę, zakazy stadionowe za błahostki, nieuzasadniona przemoc i wieczne prowokacje mundurowych, problemy z organizacją wyjazdów, wreszcie medialna nagonka na nieprawdopodobną skalę, czego wynikiem jest „kibic – bandyta, złodziej, nożownik, zabójca, (...) Czytaj dalej...
Sportowy tryb życia odpowiedzią na nihilistyczne postawy
Dla każdego nacjonalisty naród stanowi najwyższą wartość, a praca na jego rzecz należy do podstawowych, odczuwanych z wewnętrznej potrzeby obowiązków. W bardzo szeroko rozumianym ruchu nacjonalistycznym normą stały się przeprowadzane na mniejszą lub większą skalę akcje pomocy potrzebującym, czy poważniejsze włączanie się w życie poszczególnych wspólnot bądź ośrodków (wolontariat, praca u podstaw). Wielu z nas często zadaje sobie jednak pytanie, co i w jaki sposób może poszerzać naszą działalność społeczną oraz – przede wszystkim – jak dotrzeć do dzisiejszej młodzieży, (...) Czytaj dalej...
Stadiony – alternatywa dla młodzieży
Często dyskutuje się o tym, jakie są najważniejsze wartości wśród kibiców. Z marszu można powiedzieć, że jedność, solidarność, przyjaźń, bezinteresowna pomoc, patriotyzm, miłość do klubu i ojczyzny, szacunek dla bohaterów kraju, dbanie o utrzymanie polskich i katolickich wartości w społeczeństwie, wierność, oddanie i tak można mówić i mówić. Ale zaraz, zaraz. Patriotyzm, katolickie wartości? A co to ma do piłki? Przecież to czysta polityka! No właśnie, tak wygląda myślenie większości patrzących z boku, pojawiają się głosy jak „nie dla polityki (...) Czytaj dalej...
Rządowego cyrku ciąg dalszy – nowy sezon z perspektywy kibola
Na polskich stadionach nic mnie już nie dziwi. Nie ma sensu powtarzać wszystkich problemów, jakie spotykają kibiców w realizowaniu swojej pasji, ale pierwsza kolejka Ekstraklasy zwiastuje, że będzie to sezon jeszcze większych, chorych represji wymierzonych w ogół kibicowskiej braci. W stolicy Podlasia powtarza się sytuacja z Kielc. Już w tamtym sezonie nie działo się za dobrze. Wtargnięcie policji na gniazdo w meczu z Lechią Gdańsk, incydent na meczu Młodej Ekstraklasy, wieczne monitorowanie każdego ruchu kibiców Jagiellonii i klub, który robił (...) Czytaj dalej...
„Ku Nowemu Średniowieczu. Myśl społeczno-polityczna Mariana Reutta w latach 30. XX wieku” – Arkadiusz Meller
Poszukując ruchów społeczno-politycznych godnych uwagi, które następnie mogłyby posłużyć nowoczesnym nacjonalistom jako inspiracja dla codziennej działalności, nie wolno zapomnieć nam o Ruchu Narodowo-Radykalnym „Falanga”. Organizacja, która obrała charakter konspiracyjny ze względu na delegalizację i kontestację ówczesnego reżimu politycznego, a realizowana przez nią tzw. „polityka ulicy” co najmniej o skalę przerasta radykalizm współczesnych grup niezinstytucjonalizowanych, do dziś stanowi ideologiczny punkt odniesienia dla niemałego grona działaczy. Z niesłabnącym więc entuzjazmem chłonę wszelkie publikacje dotyczące tej formacji, jak również i pojedynczych ludzi nadających (...) Czytaj dalej...
Nie dla politycznej poprawności, czyli „rasizm” w futbolu
Prezentujemy nadesłany tekst młodego, 13-letniego publicysty, poddając go pod ocenę Czytelników.Od kilku lat, zwłaszcza w Wielkiej Brytanii, trwa akcja organizowana przez FIFA z dumnym hasłem „Say no to racism”. Inicjatywa w zasadzie godna pochwały, rasizm na boiskach i stadionach piłkarskich pojawiać się nie powinny. I właściwie jakby to był tekst o założeniach tej akcji to można by go już tak zakończyć, dopisując jedynie kilka pustych i wytartych frazesów robiąc z tego pieśń pochwalną. Nie w tym jednak rzecz i nie (...) Czytaj dalej...
Europejskie Przebudzenie
Prezentujemy świeży, bo opublikowany wczoraj esej jednego z publicystów rosyjskojęzycznego portalu konserwatywnego Modus Agendi. Jakkolwiek redakcja nie zgadza się ze wszystkimi tezami postawionymi w eseju, jest on wart przeczytania chociażby ze względu na fakt, iż tłumaczenia nowych tekstów z kręgów silnego i opiniotwórczego „prawego konserwatyzmu” tamtej części Europy pojawiają się w polskim internecie relatywnie rzadko. Europejski duch umarł. O tym pisał już Spengler w «Zmierzchu Zachodu». Przewidywał on koniec cywilizacji europejskiej i nową złotą erę Arabów i muzułmanów. (...) Czytaj dalej...
Olimpiada w cieniu politycznej poprawności i cenzury
XXX Letnie Igrzyska Olimpijskie odbywające się w Londynie, po raz kolejny pokazały absurdy prawne Wielkiej Brytanii i cenzorskie zapędy finansowych imperiów stojących za ich organizacją. Oburzeni członkowie Greckiego Komitetu Olimpijskiego usunęli z reprezentacji grecką zawodniczkę, Voulę Papachristou startującą w trójskoku, za umieszczenie niestosownego, według nich, dowcipu na Twitterze. Atletka miała napisać „przy takiej liczbie imigrantów z Afryki w Grecji, przynajmniej komary z Zachodniego Nilu jedzą domowe jedzenie”, zaś po rzekomo negatywnym odbiorze żartu wiadomość usunęła i przeprosiła swoich przyjaciół, których (...) Czytaj dalej...
Historia korsykańskiego nacjonalizmu
Korsyka to wyspa położona w basenie Morza Śródziemnego na południowy-wschód od Francji. Obecnie jest ona częścią Republiki Francuskiej, jednak przez wieki przechodziła kolejno we władanie Genui, Aragonii i Francji. Zamieszkujący wyspę Korsykanie posiadają własny język i historię sięgającą starożytności. Na wyspie wielokrotnie wybuchały powstania przeciwko obcym zarządcom. W 1755 powstańcy pod wodzą Pasquale’a Paoli wyzwolili wyspę i ogłosili niepodległość. Wolność nie trwała jednak długo. W 1769 roku po bitwie pod Ponte Novu władzę nad Korsyką objęła Francja. Na nową erę (...) Czytaj dalej...
