Alain Escoffier – francuski nacjonalista, męczennik antykomunizmu

10 lutego 1977 roku w Paryżu, w wyniku dokonanego w proteście przeciw komunizmowi czynu samospalenia zginął francuski nacjonalista Alain Escoffier.

Urodzony 25 października 1949 roku Alain, dorastał w rodzinie o głębokich patriotycznych tradycjach. Jego ojciec walczył w szeregach nacjonalistycznej Organisation Armée Secrète (Organizacji Tajnej Armii – OAS) i zaszczepił w sercu Alaina narodowe i antykomunistyczne przekonania. Wychowywany w takiej atmosferze, Alain szybko zaangażował się w działalność polityczną, zostając członkiem narodowo-rewolucyjnej Parti des Forces Nouvelles (Partii Nowych Sił) i głoszącej idee solidaryzmu społecznego Groupe d’Action Solidariste.

Musimy pamiętać, że już od lat 60-tych francuscy nacjonaliści organizowali setki antykomunistycznych akcji i demonstracji w solidarności z okupowanymi narodami środkowo-wschodniej Europy (w tym z walczącą Polską). Docierające na zachód informacje o społecznym oporze i zbrodniach komunistów: zamieszkach w Berlinie w 1953, powstaniu na Węgrzech w 1956, Praskiej Wiośnie ’68, a także licznych strajkach i rozruchach w Polsce, wywierały ogromne wrażenie na francuskich nacjonalistach. Tym bardziej, że we własnym kraju musieli nieraz ścierać się z licznymi grupami lewaków.

Również żona Alaina – uciekinierka z NRD – niejednokrotnie opisywała mu swoje życie w komunistycznym kraju. Jednak szczególny wpływ wywarła na młodym Alainie śmierć czeskiego studenta Jana Palacha, który w 1969 roku dokonał aktu samospalenia w Pradze. Niedługo przed swą śmiercią Alain powiedział żonie „jeśli umrę, to tylko za moje idee”. Wkrótce postanowił zwrócić oczy Europy Zachodniej na skalę cierpień braci zza Żelaznej Kurtyny.

W piątek 10 lutego 1977 roku o godzinie 15 pod siedzibą sowieckiego Aerofłotu na Polach Elizejskich odbywała się kolejna wielka demonstracja antykomunistyczna. Wśród setek zgromadzonych osób, wyróżniał się, jak zawsze elegancko ubrany Alain Escoffier. W pewnej chwili, korzystając z nieuwagi policji, Alain wbiegł do środka budynku Aerofłotu trzymając w rękach kanister. Chwilę później oblał się benzyną i podpalił krzycząc: „Komuniści to mordercy!”. Pomimo prób pomocy i reanimacji w szpitalu, Alain zmarł po kilku godzinach z powodu rozległych oparzeń.

Jego pogrzeb, zgromadził setki nacjonalistów z różnych ugrupowań. Niedługo potem doszło także do wielu akcji poświęconych jego pamięci.

Być może nigdy nie pojmiemy stopnia poświęcenia i motywacji Alaina. Jednak nie możemy o Nim zapomnieć! Jego życiowa postawa i dokonane wybory zmuszają nas wszystkich do zastanowienia się nad własnym stosunkiem do wyznawanych idei. Tylko od nas i naszej walki zależy, czy ideowy „testament” Alaina – marzenie o wolnej od komunizmu i kapitalizmu narodowej Europie – zostanie wypełniony.

Alain Escoffier – presente!

NazRev

„Liberez la Pologne” („Wolność dla Polski”) – solidarnościowa demonstracja francuskich nacjonalistów

Alain Escoffier (1949 – 1977)