Żądamy szacunku dla nas, dla naszej cywilizacji. Nie gwarantujemy go innym. Nie zakładamy, że będziemy darzyć szacunkiem wszystkich ludzi. To absurd! Szanując wszystkich nie będziemy szanować nikogo. Nie damy się przywalić ciężarem współczucia i humanitaryzmu. To cechy fałszywej moralności niewolników, mlaskających przybłęd i duchowych żebraków. Śpiewamy jedynie na swoją chwałę. Humanitaryzm jest oznaką pogardy, brakiem wiary w witalne siły człowieka, to zarzewie litości, która jest współczesną formą opętania. Litość to samobójstwo rozłożone na raty, to obrzęd niewolników. Obezwładnia nasze pragnienie (...) Czytaj dalej...